Yādgār-i Zerērān (Ayādgār ī Zarērān), Keyanî hükümdarı Viştasp’ın Zerdüştîliğe intisabı nedeniyle Hunlar ile Keyanîler arasında yaşanan savaşı konu edinmektedir. Bu eser, Pehlevi dilinde günümüze ulaşmış en eski kahramanlık anlatısıdır. Bir taziyename olan Yādgār-i Zerērān’ın Partça bir metne dayandığı düşünülmektedir. Sasaniler döneminde başlayan derleme faaliyetleri esnasında Sasani Pehlevicesine çevrilmiştir; buna rağmen metinde, Partçanın izi görülmektedir. Yādgār-i Zerērān’ın bir şiirden çevrilmiş olduğu düşüncesi ise daha fazla kanıt gerektirmektedir. Hudayiname/Şehname türü eserlere ve özellikle Dakîkî’nin Geştaspnāmesine ve Firdevsî’nin Şehnamesine ilham veren bu eserde, Zerdüşt’e hiç atıf yapılmaması ilgi çekicidir. 346 satır ve 114 bent şeklinde Mihrābān Keyhüsrev’in yazmaları (MK Kodeksi) arasında günümüze ulaşan eserin, farklı dillerde birçok çevirisi bulunmaktadır. Bu makalede, Yādgār-i Zerērān’ın tarihlendirilmesi tartışılmış, eser ve kahramanları tanıtılmış, eserin Pehleviceden çevirisi araştırmacılara sunulmuş ve diğer çeviriler ile karşılaştırma yapılmıştır. Bu karşılaştırma ile araştırmacıların, metindeki müphem ifadeleri nasıl yorumladığı gösterilmiştir. Makale, Türkiye’deki Sasani kültürü araştırmacılarına, Pehlevî dilindeki en eski kahramanlık anlatısını tanıtmayı amaçlamaktadır. Metinde geçen dinî kavramlar ve semboller, Zerdüştîlik araştırmalarına katkı sağlamak amacıyla ayrıca değerlendirilmiştir.
Bir yanıt yazın